Onun 2 Fısıltı Buruşuk peçeteler

Karanlık bir yatak odası, dağınık çarşaflar, buruşturulmuş peçeteler, eski fotoğraflar...

- Ayrılık yaradı sana
- Onunla sevişmek güzeldi
- Kullanıyordu resmen seni, vucudunu
- Eğleniyorduk, eğlendiriyordu beni
- O herkesle eğlenir zaten, hafif hafif hatta sığ sığ
- Onun yanında güvendeydim hep
- Kaba kuvvetine güvenip sürekli dayak yediği için mi?
- Evet, öyle bir kavga sever hali vardı ama...
- Garip garip konulardan tartışmalara gitmez miydiniz?
- Evet ama...
- Sana saygı bile duymuyordu o, ne zaman dinledi seni, ne zaman içindeki acıyı görüp en az o kadar acıdı onun da içi? Umursadı mı gerçekten seni? Bildi mi içini?
- Yok artık, sen de!
- Ne zaman sana taa içinden geldiğinden emin olduğun bir şey söyledi? Hangi rahatsızlığını görüp, bilip, seni üzmemek için kendinden vazgeçti?
- İnsanlar kolay değişmez
- Peki, ya sen? Sen nasıl bu kadar aciz oldun onsuz?
- Seviyorum hala onu, geri dönmeliyim
- Saçmalıyorsun
- Bağlıyım, bağlandım, kopamam diyorum...
- Sen ona değil, aşka bağlısın, hep öyle oldun
- Hayır, onu seviyorum, çekil önümden
- Ne yapıyorsun!

Yataktan kalkınca düşen peçeteleri gayri-ihtiyari tekmeleyip, onunla birlikte aldığı montu giyer sırtına, kapıya yönelir

- Yapamam
- Git, hadi git, yap aptallığını! Pek bir emin kalktın ya yataktan, pek seviyorsun ya onu, hadi git!
- Yapamam, kendime bunu yapamam
- Komiksin
- Vurma, zaten yerdeyim
- Bağlandın sen ama sağlam yere değil. Düşünsene şimdi, hakkaten senin kadar derinden kanıyor mudur o?
- Kanar tabi ki, o kadar zaman geçti birlikte, üzülmez mi hiç, üzülür...
- Üzülmek mi... Hah! Sor bakalım, üzüntülü mü yoksa sinirli mi?
- Dönmek bir şeyi değiştirmeyecek mi?
- Ona dönmeyeceksin, dönmek istediğin aslında o değil
- Neden bahsediyorsun sen, seviyorum onu ben, bak kopamıyorum işte!
- Aşka aşıksın, aşka bağımlısın sen, hiç kimseyi sevmedin, aşkı yaşamayı sevdin hep, onları değil
- Sus, acıtıyorsun!
- Onsuzken içinde olan gücünün farkına vardın sanırım sonunda, sandığından daha güçlüsün
- Sanmıyorum, bilmiyorum