Onun 0 Fısıltı Dans dans!

Müzikle kesiştiler. Karanlık, gürültülü ama zevkli bir yerdi orası. Yanıp sönen, dönen renkli ışıklar yüzleri bir görünür bir görünmez yapıyordu. Sanki ağır çekimle hareket ediyordu herkes, herkes olduğundan daha karizmatik ve çekiciydi... Dünyaları yavaşlamıştı hepsinin, hepsinin elleri ağırlaşıvermişti. Bu yüzden daha güzeldi hepsi, ya da bu yüzden daha güzel görüyorlardı her şeyi...

- Dur dur dur, yeter :)
- :))
- Kıpırdama artık yeter, bulanıyorum, içim bir hoş oluyor
- Ee ne güzel işte, kaç zamandır bu hisleri beklemiyor muydun?
- Evett!
- Hadi bakalım yeni bir macera işte :) Heyecanlı mısın
- Bilmem, bilmem :)
- Öylesin, çok güzelsin
- Sus be :) Kıpırdayıp durma artık içimde, tamam :)
- O?
- Kim?
- O deyince aklına ilk gelen
- İki tane. Biri geçmiş, geçilmiş. Öbürü olamamış. Ayrıca da sıkıldım.
- En güzelini yapıyorsun. Takdir ediyorum seni. Güçlüsün sen aslında. Yakın, daha olası, daha kolay bu yeni heyecan değil mi :)
- Dans dans!!