Başkasının 1 Fısıltı Havai fişek

Daha önce hiç havai fişek atmamıştı gökyüzüne. Sevmezdi şafşatayı. Hele konu aşk olunca. Uzun süre fitiline baktı fişeğin. Elindeki yanan kibrit bir şeylerin kanıtıydı sanki. Çabalamıştı, bir sürü yol denemişti ama olmamıştı. Kibritin turuncuyla oynaşan sarı alevini fitile yaklaştırdı. Hızlıca tutuşup, patladı fişek.


- Ne mutlusun şimdi, değil mi?
- Sinsi sinsi gülümsemeyi bırakacak mısın, yoksa susturmamı mı istersin seni de?
- Neden havai fişekle kutladın ki bu günü?
- Sevinçliyim.
- Daha önce de sevindin bu gibi işlere ama havai fişeğin yakınına uğramazdın sen. İlan etmezdin sevincini. Hatta böyle yapanları ayıplardın, anlayamazdın hatta...
- Demek ki çok etkilemiş bu güzel ilişki beni. Bana çok iyi gelmiş.
- Kendini kandırıyorsun.
- Alakası yok. Benim değerimi bilen, seven ve sevdiğim biri ile birlikteyim. Bunu kutlamayıp ne yapacaktım ki?
- Bu sen değilsin ki.
- Üff, saçmalama!
- Öc almaya çalışıyorsun sen. Kanıtlamak istiyosun
- Hayır!
- Onun da duymasını istiyorsun değil mi? "Bak. Zannettiğin gibi senin ardında değilim ben. Başkasını seviyorum, seviliyorum ve o kadar mutluyum ki, bunu herkesle paylaşıyorum. Al sen de gör bunu da, ağla"
- ...
- Nooldu, buna da hayır demeyecek misin?
- ...
- Gördüğünü mü zannediyosun seni? Ya da bu fişeğini görünce çok mu üzülecek sence?
- Keser misin!
- Kendini yaralıyorsun, yaranı derinleştiriyosun, farkında değil misin?
- Rahat bırakır mısın şu yeni hislerimi yaşayayım! Mutlu olmak istiyorum ve olacağım.
- "Duy beni, seni unuttum" fişeği ile mi? Peki neden hala onun izlerini takip ediyosun gizliden. Bu gizli takibini belki kendine bile söylemiyorsun. Ya o yeni hislerin ne diyecek bu dur durak bilmeyen takibine?