Benim 0 Fısıltı Ağla

Uzanmış, kolu başının arkasında, ensesine yastık olmuş, boş bakışlarla odadaki eşyaları süzüyor. Dolap, masa, kitaplık kızıyor ona, sanki daha önce görmemiş gibi bakıyor çünkü, öylesine isteksiz, öylesine umursamaz

- Toparlanmam gerekiyor
- Beni ilgilendirmez
- Bana yardımcı olmalısın, tek kalansın
- Git, istemiyorum
- Ama...
- Karnında olmam, olanlardan etkilenmediğim anlamına gelmiyor.
- Ne yani, bana olanlar yüzünden beni mi dışlayacaksın şimdi.
- Evet!
- Kendimi hastalıklı hissediyorum. Bana sen bulaştırdın bunu. İçinde olmak bile istemiyorum daha fazla
- Ama sen salaklaştın artık. Bu nasıl bir tavır böyle. Kraldan çok kralcı olmak denir buna. Böyle saçmalık görmedim. Ne istiyorsun, ne yaptım sana? Ne olduysa bende yara açtı, ben kaybettim, ben bittim. Sana ne oluyor? Neden bana bu öfken, yeter ama!
- Seni sevgiye, sevmeye doğru sürüklemekten yoruldum artık. Ki zaten haketmiyorsun sen ne sevmeyi ne de sevilmeyi
- Peki
- ...
- ...
- Sinir ediyor bu "peki"n beni!
- Seviyorsun beni, biliyorsun içimi, inkar edemezsin
- ...
- Aptal
- Neden kaybediyorsun her seferinde! Neden tutamıyorsun elinde... Neden!!
- Gel buraya, sarıl bana... Sarıl.
- ...
- Al şu başka düşünceleri de sil gözlerini... Unut bu olamamazlıkları
- Neden diyorum sana! Neden olamıyor!
- Bilmiyorum. Hiç bilmiyorum...
- Beni düşürdüğün hali görüyor musun! Neden yaptın bunu bana...
- Ağlamak kötü bir şey değil, inan... Rahatlayacaksın birazdan
- Ben ağlayamam aptal şey, ben senin içinim, karnının içindeyim, nasıl ağlayabilirim ki!
- Olur öyle : )
- Ya neden sevdiremedin kendini, neden çok sevenleri sevemedin, neden sevişemiyorsun sen güzelce!!
- Yeter artık fazla rahatladın tamam : ))
- Salak! : ))